|
|
|
|
|
 |
ZALIM ALMANYA
Hatunlarin saclari altin sarisi
Adini koydular umut kapisi
Umutsuz insanlarin büyük ruyasi
Almanya almanya zalim almanya
Ne insanlar kayboldu senin yolunda
Kimi yavrusunu kaybetti kendi kollarinda
Kimi havasizliktan öldü tirlarda
Almanya almanya zalim almanya
Ne ulasilmaz bir yolun varmis
Sana ulasanlarin ise ici kararmis
Meyer anlatilanlarin hepsi yalanmis
Almanya almanya zalim almanya
Ismaildir adim anlatayim size
Neler cektiriyorlar almanlar bize
Gerek yok artik daha fazla söze
Almanya almanya zalim almanya
Verdiler bir odaya bes metre kare
Hayvanlarin bile yasayamacagi yere
Dedilerki burasi tam size göre
Almanya almanya zalim almanya
Odada dört arkadas kaliyorduk
Ben,mazlum,mehmet ve siddik
Hepimizde hayvan deyil birer insandik
Almanya almanya zalim almanya
Bazen saz calar türküler söylerdik
Islanan gözlerimizi bir birimizden gizlerdik
Anadolu cocuguyuz ya erkekler aglamaz derdik
Almanya almanya zalim almanya
Birikti icime bir bir acilar
Cocuklarimi düsündükce yüreyim sancilar
Sanki, ruhumu almaya gelmis can alicilar
Almanya almanya zalim almanya
Sokakta görsem babasiyla oynayan cocuklari
Dalarim hayele,acaba acmidir cocuklarim
Ah yanimda olsalar,basar bagrima öper kucaklarim
Almanya almanya zalim almanya
Ömrümün en güzel yillarini alip götürdün benden
Ayirdin beni anamdan,babamdan,yarimden
Bir gün ölürsem eyer, bunu bilinki kahrimdan
Almanya almanya zalim almanya.
kursun islemez aciya gülüm
Acıya kurşun işlemez
Sabrın çalkanıp taştığı sulardadır
Çığlıklarla parçalanmış uykularda
Buruşturulup atılmış aşklarda
Ve çalınmış mutluluklardadır
Ses ile yürek
Büyük rüzgarların o yanık şarkısı
Hala yükselir içimizden sürer yankısı
Coşkunun doruklarında sürer yankısı
İlk kurban adanırken bir nehire
Korkunun ilk nişanında başlamıştır
Gözyaşının ilk damlasından kalma
Yaslı baharlarla gelmiştir bugüne
Kanla yazılan yasalarla
Açlığın otağ kurduğu sabahlarla
Ve sonuçsuz kalan ahlarla gelmiştir
Acıya kuşun işlemez artık
Ölüm bile bu acıyı cellat bilmiştir
Yok bundan böyle ter yarası
Zincir tutsaklığı ve sabır
Kırbaç yalvartması sessizliğin
Can pazarı ve kahır yok
Her şey yaşanan şu gün gibi gerçek
Adımız halk olduğu günden beri
Bir direnç olmuştur bizde sevinçler
Şimdi acının her kuraklığında
Onlar
Yüreğimizin ovalarına çiselenirler
Boşuna değil bu ölürcesine sevmek
Ve ölürken bile yürümek
Boşuna değil
Hep yatağı olduk tarih ırmağının
Yenilgilerle durulmanın
Zaferlerle köpürüp kabarmanın
Ama hiçbir zaman
Anası olmadık geçmişi doğurmanın
Yıldızlar ve sular tanıktır bize
Aç ve kavruk bir memeden
Direnmeyi yudum yudum emen
Bir çocuk gibi öğrendik
Ve direndik
Ordular kurduk türkü renklerinden
Bütün ağıtları bir hücumda yendik
Acıya kurşun işlemez artır
Bir yaşamayı zulümsüz sevdik
deniz
bu siir devrim yiyitlerine
Kiralık tabancalar ateşlendi ansızın
Daha dün gibiydi, gencecik döküldüler
Aralı dudaklarında bir mutlu gülümseyiş vardı
Çizgi çizgi özgürlüktü parıldayan yüzlerinde.
Gel bir bak, ta yakından
Daha dün gibiydi, ansızın vuruldular
Belki yirmi tetikti belki daha çok
Namlular utanmıştı insanlar değil
Namlular şaşkındı, bitkindi çaresiz.
Düştüler toprağa özgürce, korkusuz
Kurşun sesi değildi bir sevdalı gülüştü
Düştüler dimdik, özgürce, yalın
Öldüler ama çoğaldılar ölümsüz.
Gel bir bak yakından şu yiğitlere
Daha dün gibiydi acımasız devrildiler
Kan bir kara görüntüydü göğüslerinde
Ölüm çirkindi onlar güzelleştirdiler.
Yeniden yaratmak sesini orduların
Ufuklardan çizgi çizgi büyüyen
Savaşları çoğaltmak yüce düzen adına
Uykular bir daha kaçmasın diye
Sömürülmesin diye şu çocuk eller.
Gözyaşları yaraşmaz o ölülere
Onlar için en soylu örtüler gerek
Gerelim hıncımızı alev alev yeniden
Devrim şarkılarından haykıralım onlara.
Ölmediler onlar, ölmezler ki
Bu yadsınmaz gerçeği bilmedi satılmışlar
Onlar bir atardamardı halkların yüreğinde
Gecelerde yıldız yıldız tutuşan.
Unutma söz etmek yok gözyaşlarından
Yaylar şimdi daha güçle gerildi
Yarın adına göğüs göğüs kuşandık gecede
Gecede en yenilmez güç bizde gönendi
Ölüler koştular ordu ordu dağlardan
Ölüler ansızın içimizde dirildi.
DENIZ(sah ismail yakut)
ASK ACISI
Aşk Acıdır, Aşk Gerçektir, Aşk Bir Sen Bir De Ben
Çekmek sensizlik dumanını içime
acı iliştirilmiş bir gözyaşından sonra.
Anladım günlerin neden geçmediğini,
sessiz sokaklarda yürüdükten sonra.
Bir telaş var şimdi görmeyen gözlerimde
seni aramak bulamamak korkusu ile birlikte.
Başka gönüllerde esir düşmek var,
yabancı rüzgarlarla sonbahara esmek gibi.
Gülüşler yalancı, merhabalar katil katiller yüzümde
kendi acımasızlığıma yeniliyorum
tek oyuncu olduğumda bile.
Bir sahne hayat ağladığında güldüğün zannedilen,
uzaktan gülünç yakındansa trajik.
Belgesel tadında müzikaller
bilmediğim bir dilde filimler.
Yaşanan an ait değil olduğu yere,
yadırgıyor sözler kendilerini anlatan dudakları.
Son sahne diyecek yönetmen, filim bitti dağılın.
Ben hala ordayım son sahnedeki aşk, acı, hezeyan, sensizlik benim.
Bitmez bu şiir sen gelene kadar.
Bitmez bu hayat bir ağacın dalındaki yaprak üstündeki çiğ taneleri gibi,
düşmez bu aşk toprağa.
Beni ben yapan, benden öte bir sen var içimde,
bana uzak, yıldızlara yakın bir biz var içimde.
Biten ben değilim başlamayan sensin.
Dönmeyen sensin
|
|
 |
|
|
|
|
